همشهری آنلاین- زهرا رفیعی: سواحل اودیسا در هند، کاستاریکا و مکزیک اصلی‌ترین زیستگاه زادآوری لاک‌پشت‌های دریایی زیتونی است. آنها به ندرت به سوالحل خلیج فارس می‌آیند. امسال بعد از ۱۲ سال پس از امن و آرام شدن برخی سواحل در استان بوشهر این گونه ایران را هم برای زادآوری انتخاب کرد.
لاکپشتی در فهرست انقراض
عبدالرحمن مرادزاده، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان بوشهر: این ثبت مهم، حاصل بیش از دو دهه پایش مداوم، حفاظت و همکاری با جوامع محلی و حامیان محیط زیست در راستای حفاظت از گونه‌های در معرض خطر انقراض است. لاکپشت زیتونی که یکی از گونه‌های ارزشمند و در خطر انقراض در فهرست سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) به شمار می‌رود، بسیار حساس به تغییرات محیطی بوده و حضور دوباره آن در این منطقه نشان از شرایط بهبود یافته زیستگاه‌های دریایی ما دارد. لاکپشت زیتونی به دلیل چرخه زیستی پیچیده، مهاجرت‌های طولانی، و آسیب‌پذیری در برابر تهدیداتی چون آلودگی‌های نفتی، صید بی‌رویه، تخریب زیستگاه‌های ساحلی و تغییرات اقلیمی، نیازمند برنامه‌های دقیق و مشارکت همه‌جانبه ملی و منطقه‌ای برای بقا و پایداری است. شرکت مبین انرژی خلیج فارس در راستای مسئولیت‌های اجتماعی خود، بیش از ۱۵ سال است در پروژه‌های حفاظت از لاک پشتان دریایی خلیج فارس مشارکت دارد که نمونه‌ای از همکاری موفق صنعت و محیط زیست است.
تخم‌گذاری لاک‌پشتان دریایی در استان بوشهر از اواخر زمستان آغاز و تا پایان تابستان ادامه دارد. سواحل نایبند، جزایر نخیلو و اُم‌الگرم، سواحل شهر بوشهر، دیر، خارک و خارکوه، از مهم‌ترین زیستگاه‌های تخم‌گذاری لاکپشت های دریایی در کشور به شمار می‌آیند.
لاکپشت زیتونی (Lepidochelys olivacea)
طول لاک: ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر
وزن ۳۵ تا ۴۵ کیلوگرم
رنگ لاک: سبز زیتونی
تغذیه: همه چیز خوار
تخم‌گذاری: هر ۲ تا ۳ سال یکبار ۱۰۵ تا ۱۱۵ تخم می‌گذارد که بعد از ۴۵ تا ۷۰ روز بچه لاکپشتها متولد می‌شوند.
زیستگاه: آب‌های گرم اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و اقیانوس هند
اهمیت حفاظت از سواحل برای لاکپشتها
تخم‌گذاری: لاک‌پشت‌های ماده برای تخم‌گذاری به سواحل شنی و بکر نیاز دارند. تخریب این سواحل می‌تواند فرآیند زادآوری آنها را مختل کند.
تأمین امنیت: حضور انسان، شکارچیان طبیعی و آلودگی‌ها می‌تواند تخم‌ها و نوزادان را تهدید کند. حفاظت از سواحل به کاهش این تهدیدات کمک می‌کند.
چرخه زندگی: لاکپشتها به‌طور غریزی به سواحلی که در آن متولد شده‌اند بازمی‌گردند؛ بنابراین، حفاظت از این سواحل برای بقای نسل آنها ضروری است.
