اخیرا وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس، در سکوت کامل خبری رسانه های انگلیسی و حتی خودِ دولت این کشور، وارد لندن شده و با "دیوید لمی" وزیر خارجه انگلستان دیدار و گفتگو کرده است.
جالب اینکه دولت انگلیس برخلاف عرف رایج خود در روابط خارجی، هیچ بیانیه ای را در مورد این مساله منتشر نکرده و مهمتر از همه اینکه رسانه های جریان اصلی این کشور نیز به طور کامل این رویداد را بایکوت خبری کرده اند. تنها برخی نشریات و وبگاه های مستقل نظیر میدل ایست آی یا گاردین آن هم به صورت محدود به سفر وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس به انگلیس اشاره کرده و آن را پوشش داده اند.
رژیم اشغالگر قدس طی قریب به دو سال اخیر، به دلیل ارتکاب به جنایت علیه بشریت و نسل کشی در نوار غزه، مرتکب جنایات بزرگی علیه ملت فلسطین شده است. حتی دیوان لاهه علیه نخست وزیر صهیونیستها بنیامین نتانیاهو و همچنین وزیر جنگ سابق این رژیم یوآف گالانت، حکم بازداشت بین المللی صادر کرده است. حال اینکه انگلستان به عنوان یک مدعی بزرگ حقوق بشر، از وزیر خارجه یکچنین رژیمِ ضدانسانی استقبال میکند، نشان از آن دارد که تا چه اندازه استانداردهای قدرت های غربی در مواجهه با قانونمداری و تکریم حقوق بشر مبتنی بر گزاره های منافقانه است. دولت انگلیس می داند که هیچ جوابی برای حمایتهای سیاسی و تسلیحاتی خود از صهیونیست ها ندارد ودرست به همین دلیل از افشای واقعیت روابط خود با این رژیم هراس دارد.
همدستی عجیب رسانههای انگلیسی با رویکرد دولت خود در ماجرای سفر وزیر خارجه رژیم اشغالگر قدس به این کشور نیز دروغگویی رسانههای انگلیسی بیش از پیش جلوی چشم جهانیان قرار داد.
این نفاق رسانه های انگلیسی در شرایطی برملا شده که همین رسانه ها در مورد کشورهای دیگر جهان نظیر ایران که منتقد و رقیب انگلیس هستند، رویات سازی های عجیب و غریبی را در دستورکار قرار می دهند و داستانهای بی سر و تهی را برای افکار عمومی روایت می کنند.
سال هاست که بسیاری از روزنامه نگاران و تحلیگران مستقل، نسبت به نفوذ بالای لابیهای صهیونیستی و حامی اسرائیل در انگلیس هشدار داده و می دهند. حال در قالب رویدادهایی نظیر سفر مخفی وزیر خارجه صهیونیست ها به انگلیس است که می فهمیم لابی های این رژیم چه نفوذ بالایی در انگلیس دارند. نفوذی که در قالب آن انگلیسی ها علی رغم علمِ به اینکه باید هزینه های سنگینی را به واسطه دیدار با مقام های اسرائیلی بپردازند، تبعات آن را به جان می خرند.