به گزارش مشرق، در سال‌های اخیر، لیگ برتر والیبال ایران شاهد تحولات قابل توجهی در بحث دستمزد بازیکنان بوده است؛ اما این موضوع به مرور تبدیل به یک معضل جدی برای دومین لیگ مهم ورزش ایران تبدیل شده است. این افزایش چشمگیر درخواست‌های مالی بازیکنان در شرایطی است که بسیاری معتقدند تا مرحله پلی‌آف، لیگ برتر چندان جدی و رقابتی نیست. بسیاری از کارشناسان معتقدند کیفیت لیگ در مرحله مقدماتی، به دلیل تعداد بالای تیم‌ها و بازی‌های یک‌طرفه، چندان بالا نیست و رقابت واقعی تنها در مرحله پلی‌آف شکل می‌گیرد.
یکی از عوامل اصلی این افزایش درخواست‌های مالی، الگوبرداری از بازار نقل‌وانتقالات فوتبال است. همان‌طور که در فوتبال شاهد قراردادهای میلیاردی هستیم، در والیبال نیز برخی بازیکنان و ایجنت‌ها به دنبال مبالغی هستند که با سطح فنی و جذابیت لیگ همخوانی ندارد.
فدراسیون والیبال در گذشته تلاش‌هایی برای تعیین سقف قرارداد انجام داد، اما این اقدامات به دلیل نبود نظارت کافی و راه‌های فرار از قوانین، عملاً بی‌اثر بود. این موضوع باعث شده تا برخی تیم‌ها با هزینه‌های کلان وارد لیگ شوند، اما پس از ناکامی یا مشکلات مالی، به‌سرعت از گردونه رقابت خارج شوند. نمونه بارز این اتفاق، تیم بانک سرمایه بود که با پرداخت‌های میلیاردی و جذب بازیکنان ملی‌پوش، بازار نقل‌وانتقالات را به هم ریخت، اما پس از چند سال عطای تیم‌داری را به لقایش سپرد.
از سوی دیگر، برخی بازیکنان و مربیان معتقدند که افزایش دستمزدها نتیجه طبیعی حرفه‌ای شدن ورزش است. این روند می‌تواند به دوقطبی شدن لیگ و کاهش کیفیت آن منجر شود. تیم‌هایی با بودجه‌های کلان به راحتی بازیکنان برتر را جذب می‌کنند، در حالی که تیم‌های کوچکتر با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این وضعیت نه تنها رقابت را کمرنگ می‌کند، بلکه می‌تواند به کاهش انگیزه بازیکنان جوان و افت محبوبیت والیبال در سطح باشگاهی منجر شود.
تقویت زیرساخت‌های باشگاهی و افزایش جذابیت لیگ در مرحله مقدماتی می‌تواند به تعادل‌بخشی به درخواست‌های مالی بازیکنان کمک کند. در نهایت، والیبال ایران که روزگاری با هزینه‌های معقول به موفقیت‌های بزرگی دست یافت، حالا در معرض خطر گرفتار شدن در دام هزینه‌های غیرمنطقی است. اگر این روند کنترل نشود، ممکن است شاهد افت کیفیت لیگ و حتی کاهش اقبال عمومی به این ورزش باشیم. فدراسیون والیبال و تیم‌های لیگ برتر باید با برنامه‌ریزی دقیق، تعادلی بین حرفه‌ای‌گری و پایداری مالی برقرار کنند تا والیبال ایران همچنان در مسیر پیشرفت باقی بماند.
شنیده می‌شود برای فصل آینده رقم درخواستی برخی بازیکنان مطرح به ۲۰ میلیارد تومان رسیده است. این در حالی است که بازیکنان کم نام و نشان که قرارداد فصل گذشته‌شان ۲ تا ۴ میلیارد بوده حالا پیشنهادهای ۱۰ تا ۱۵ میلیاردی به باشگاه‌ها می‌دهند. بیشتر این پیشنهادها توسط تیم‌های دولتی داده می‌شود؛ اتفاقی که قطعا به ضرر تیم‌های خصوصی خواهد بود.
