به گزارش "ورزش سه"، داستان از چند سال پیش، دقیقاً 13 دسامبر 2018، آغاز شد. رئیس جوان باشگاه تصمیم گرفت یک مدیر برجسته ایتالیایی را به‌عنوان فرمانده اینتر برگزیند؛ نه فقط بهترین گزینه در آن زمان، بلکه به‌جرئت بهترین در همه ادوار. این مدیر، جوزپه ماروتا، که برخی به‌خاطر سابقه‌اش در باشگاهی رقیب با تردید به او نگاه می‌کردند، با شایعات و حاشیه‌هایی روبه‌رو شد که می‌توانست کتابچه‌ای پرفروش شود.

اما او با صبر و برنامه‌ریزی، قدم‌به‌قدم اینتر را به تیمی تبدیل کرد که امروز تقریباً در همه‌جا تحسین می‌شود؛ تیمی که اتحاد، همدلی و کیفیت را به نمایش می‌گذارد. البته، عجیب است که این تحسین در ایتالیا کمتر دیده می‌شود، جایی که حاشیه و جنجال همیشه بر بازی زیبا اولویت دارد. در ایتالیا کمتر به حرکات هماهنگ بازیکنان، تعویض نقش‌ها، پوشش مدافعان، پرس شدید مهاجمان یا رهبری هافبک کارگردان در زمین توجه می‌شود. اما بی‌خیال، این حرف‌ها تکراری است و ارزش بحث ندارد.

بگذارید از چیزهای زیبا بگوییم. داستان با ورود یک مربی توانمند ادامه یافت؛ مربی‌ای که حالا هدایت تیمی را برعهده دارد که در حال رقابت تنگاتنگ با اینتر است. هنوز نمی‌دانیم در بازی امروز مقابل بولونیا چه خواهد شد. سرانجام قهرمانی سری آ از راه رسید، انتظاری که اینتر سال‌ها برایش کشیده بود اما مسیر اروپایی، با فینال تلخ لیگ اروپا، بهتر است فراموش شود.

وقتی مربی وقت تصمیم به جدایی گرفت، تصمیمی که خودش به‌دلایلی مثل محدودیت‌های مالی در نقل‌وانتقالات گرفت، ماروتا به سراغ سیمونه اینزاگی رفت. مربی‌ای از تیمی پر فشار مثل لاتزیو، با ایده‌های نو در بازی‌سازی. ماروتا به او ایمان داشت، اما هواداران تردید داشتند. سن کم اینزاگی و تجربه محدودش در هدایت تیمی مثل اینتر، که مثل دریایی پرتلاطم است، همه ما را نگران کرده بود.

اینتر تنها یک‌بار، در فوریه 2023، لرزید؛ فصلی پر از شکست‌ها. اما مقاومت کرد. اینزاگی تیمی ساخت که به فینال لیگ قهرمانان رسید و گروهی را شکل داد که امروز همه‌جا ستایش می‌شود. این گروه فقط در زمین متحد نیست؛ آن‌ها در زندگی واقعی هم رفیق‌اند. برخلاف برخی تیم‌های گذشته که فقط برای پیروزی کنار هم بودند و حتی با هم سلام و علیک نداشتند، بازیکنان این اینتر با هم دوستند.

احترام در این تیم حرف اول را می‌زند. آنها برای نشان روی سینه‌شان می‌جنگند، می‌دوند و عرق می‌ریزند. تاردلی می‌گوید، اینتر او را به یاد تیم قهرمان جهان ایتالیا می‌‎اندازد. هواداران زیادی هستند که می‌گویند، این تیم، این بازیکنان، این اینتر سیمونه اینزاگی با مدیریت ماروتا، برای همیشه در یادها خواهد ماند.