معماران این بنا از الگوی برد-برد در طراحی آن می‌گویند، الگویی که بتواند منافع شهر و ساختمان رابه طور همزمان فراهم کند. در راستای سناریوی الگوی برد-برد، می‌توان فضاهایی بدون حائل در اختیار شهر قرار داد تا این فضاها بتوانند محله‌های تهران را تبدیل به فضاهای پویاتری نمایند که در آن فضاهای تجاری فقط به صورت الگوی درونی شکل نگیرند و تعامل بیشتری با بافت پیرامونی خود داشته باشند.
به گزارش عصرایران، بازتعریف قوانین مدون در پروژه‌های محدود شهری باعث ایجاد الگو در بافت و در نتیجه اصلاح آن‌ها می‌گردد. قوانینی مانند سطح اشغال، وید و توده، میزان مصرف شیشه و صلبیت سازه. این قوانین در عین رعایت، بازنگری‌هایی در آن‌ها رخ داده است. در این پروژه در جهت ایجاد مقیاس انسانی در تلاقی دو خیابان، تصمیم به جابه جایی سطح اشغال ۵۰٪ در طبقات شده که هر طبقه همواره با همان ۵۰٪ اشغال در محدوده ۶۰٪ + ۲ تعریف شده.
موضوع دیگر این سیاست‌گذاری در پروژه؛ بهره گیری از دید شهر از داخل پروژه بوده که بازشوهای بزرگتری در این ساختار در پوسته فراهم شده که پوسته در عین حال که ثابت می‌باشد ولی دید داخل را محدود ننماید. تکنیک به کار رفته در این ساختار ترکیب سازه فلزی با آجر به صورت پیش ساخته و نصب خشک است. این روش امکان گریز از محدودیت ابعاد بازشوهای تولید شده از مصالح آجر را فراهم کرده است.
رتبه دوم جایزه معمار ۱۴۰۰ در بخش ساختمان‌های عمومی
رتبه اول جایزه معماری ایران ۱۴۰۰ در گروه ساختمان‌های عمومی
رتبه اول مجله ۲A در گروه ساختمان‌های تجاری
معمار: هومن بالازاده
دفتر معماری هوبا
مسئول پروژه: الهام سیفی آزاد
تیم طراحی: الهام سیفی آزاد، پریما جهانگرد، مونا رضوی، سعید فرشباف
تهران، خیابان ولنجک
تاریخ اجرا: ۱۴۰۰-۱۳۹۴
مساحت زمین: ۹۳۱.۶۱ مترمربع
مساحت زیربنا: ۵۹۶۰ مترمربع
نوع: اداری، تجاری
تصاویر: پرهام تقی اف، صادق میری، دید استودیو، خاطره عشقی
