یک الگوریتم یادگیری ماشینی، ۴۴ منظومه ستاره‌ای را شناسایی کرده است که گمان می‌رود سیارات فراخورشیدی مشابه زمین را در خود جای داده باشند که هنوز انسان آنها را ردیابی نکرده است و این رویکردی است که می‌تواند جست‌وجوی سیارات مملو از حیات را تسریع بخشد. به نقل از فیوچریسم، به‌طور کامل تایید نشده است که سیارات مشابه زمین واقعا در آنجا وجود دارند، اما اخترشناسان برای بررسی آن محله‌های ستاره‌ای در آینده زمان صرف خواهند کرد. در شبیه‌سازی‌ها، این مدل به دقت قابل‌توجهی تا ۰.۹۹ دست یافت، به این معنی که ۹۹ درصد از منظومه‌های شناسایی شده دست‌کم یک سیاره شبیه به زمین دارند.
یکی از نویسندگان این مطالعه، دکتر یان آلیبرت، مدیر مشترک مرکز فضا و زیست‌پذیری دانشگاه برن، می‌گوید: «این یکی از معدود مدل‌ها در سراسر جهان با این سطح از پیچیدگی و عمق است که مطالعات پیش‌بینی کننده‌ای مانند آنچه ما انجام دادیم را امکان‌پذیر می‌کند. این یک گام مهم در جست‌وجوی سیاراتی با شرایط مساعد برای حیات و در نهایت برای جست‌وجوی حیات در جهان است.» تشخیص سیارات فراخورشیدی بسیار دشوار است، زیرا در مقایسه با ستاره‌ها کوچک هستند و نور کمی تولید می‌کنند. تا کنون دانشمندان وجود بیش از ۵۸۰۰ سیاره در خارج از منظومه شمسی را تایید کرده‌اند و اطلاعاتی که ما در مورد اکثر آنها داریم، اندک است. این تعداد از سیارات، اطلاعات زیادی را برای آموزش الگوریتم جست‌وجوی سیارات فراخورشیدی در اختیار نمی‌گذارد و آموزش چنین الگوریتم‌هایی به مجموعه داده‌های عظیمی نیاز دارد.
محققان در این مطالعه نوشتند که در طول این آزمایش‌ها، مدل هوش مصنوعی نشان داد که قوی‌ترین شاخص‌های سیاره‌ای شبیه زمین را می‌توان در درونی‌ترین سیاره قابل تشخیص یک منظومه، به‌ویژه جرم و دوره مداری آن یافت. اما باید بدانید که مدل بی‌خطا نیست. نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که این مدل ویژگی‌های خاصی از منظومه‌های ستاره‌ای را که ستاره‌شناسان تا کنون مشاهده کرده‌اند، مانند همبستگی قوی بین به اصطلاح ابرزمین‌ها و مشتری‌های سرد که اغلب با هم در اطراف ستارگان شبیه به خورشید ظاهر می‌شوند، بازسازی نکرده است و سیارات مصنوعی بازتولید شده توسط این مدل نیز بیشتر از سیارات واقعی به ستاره‌هایشان نزدیک در نظر گرفته شده‌اند. با این وجود نیازی نیست که این مدل کامل باشد. هر آنچه بتواند جست‌وجوی منجمان برای یافتن سیارات مشابه زمین را به گزینه‌های کمتری محدود کند، می‌تواند متحول‌کننده باشد.
