داریوش فرهنگ به یک پروژه جنجالی «نه» گفت
به گزارش رکنا، اضطراب یکی از چالش‌های گسترده و شایع در حوزه سلامت روان در سراسر جهان است. همزمان، شیوع چاقی نیز با سرعتی چشمگیر رو به افزایش است. در سال‌های اخیر، محققان تلاش کرده‌اند تا رابطه میان این دو موضوع را روشن‌تر کنند. دلیل این موضوع روشن است؛ بدن انسان سیستمی پیچیده و متصل است و هرگونه تغییر در متابولیسم یا تعادل هورمونی می‌تواند تأثیر مستقیمی بر عملکرد مغز و احساسات داشته باشد. جالب اینجاست که درمان‌های موجود برای اضطراب عمدتاً متکی به روان‌درمانی یا استفاده از داروهایی است که مستقیماً مغز را هدف قرار می‌دهند، و از سایر بخش‌های بدن غافل می‌شوند.
به گزارش ایسنا، بافت چربی یا همان "چربی سفید" که در نگاه اول به عنوان مکانی برای ذخیره انرژی شناخته می‌شود، در واقع نقش‌های بسیار فراتر و پیچیده‌تری دارد. این بافت به‌عنوان یک اندام فعال هورمونی، در مدیریت سوخت‌وساز، سیستم ایمنی و حتی رفتارهای انسانی نقش دارد. تحقیقات نشان داده‌اند که چربی بدن قادر است هورمون‌هایی ترشح کند که به طور مستقیم بر عملکرد مغز تأثیر می‌گذارند. از این رو، کشف رابطه میان چربی و اضطراب اهمیتی دوچندان پیدا کرده است.
پژوهشگران دانشگاه مک‌مستر کانادا، به سرپرستی پروفسور گریگوری استاینبرگ و دکتر لوگان تاونسند، مطالعه‌ای انجام داده‌اند تا درک بهتری از اثرات متابولیکی چربی بدن بر اضطراب پیدا کنند. آنها در این تحقیق، بر روی مسیرهای زیستی ویژه‌ای تمرکز کردند که از بافت چربی شروع شده و به مغز ختم می‌شود.
در این پژوهش، تیم تحقیقاتی از موش‌ها به عنوان مدل جانوری استفاده کرد. در ابتدا، این موش‌ها تحت شرایط استرس‌زا قرار گرفتند و سپس رفتار آنها در آزمایش‌های رفتاری ارزیابی شد تا علائم اضطراب بررسی شود. همچنین تغییرات در بافت چربی و مسیرهای مولکولی فعال شده در سلول‌ها به دقت مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج نشان داد که استرس می‌تواند فرایندی به نام "لیپولیز" را در سلول‌های چربی فعال کند. این فرایند موجب می‌شود که چربی‌ها از سلول‌های چربی آزاد شوند. آزاد شدن این چربی‌ها منجر به تحریک سلول‌های ایمنی موجود در بافت چربی شده و آنان را وادار به ترشح هورمونی به نام GDF ۱۵ می‌کند. این هورمون، پس از ورود به سیستم مغزی، عاملی برای بروز علائم اضطراب خواهد بود.
مطالعات این گروه علمی نشان دادند که ارتباط مستقیمی میان استرس، تغییرات چربی بدن و اضطراب وجود دارد. این دستاورد، برای نخستین بار نقش بافت چربی را به عنوان عنصری کلیدی فراتر از یک منبع انرژی، در فرآیند اضطراب به نمایش می‌گذارد.
این یافته‌های جدید نه‌تنها افق تازه‌ای در شناخت اضطراب گشوده‌اند، بلکه زمینه‌ای برای توسعه درمان‌های نو و هدفمند ایجاد کرده‌اند. به گزارش پژوهشگران، برخی شرکت‌های دارویی در حال حاضر در تلاش برای تولید داروهایی با هدف مهار هورمون GDF ۱۵ برای درمان سرطان هستند. حال این احتمال وجود دارد که این داروها در آینده برای درمان اضطراب نیز کارایی داشته باشند.
این پژوهش مهم که می‌تواند سنگ بنای درمان‌هایی مؤثرتر در حوزه سلامت روان باشد، در مجله معتبر Nature Metabolism به چاپ رسیده است.
