عصر ایران- رنو زوئی مفهومی سال ۲۰۰۵، ترکیبی از خطوط واضح و فرم‌های گرد را به نمایش می‌گذاشت که ظاهری دلنشین و مدرن به آن می‌بخشید. فضای داخلی این خودرو، لوکس و در عین حال کاربردی بود و با طراحی سه صندلی واقعی و یک صندوق عقب جادار، فراتر از انتظار برای یک خودروی شهری کوچک عمل می‌کرد. طول کلی این کانسپت تنها ۳۴۵ سانتی‌متر بود.
یکی از نوآورانه‌ترین ویژگی‌های رنو زوئی ۲۰۰۵، طراحی متفاوت درهای آن بود. در سمت راننده (چپ)، در به صورت معمول لولا شده بود، اما در سمت سرنشین (راست)، مکانیزم پیچیده‌ای شامل لولا و قابلیت سر خوردن (اسلاید) به کار رفته بود. این طراحی منحصر به فرد امکان دسترسی هرچه بیشتر به صندلی عقب را فراهم می‌کرد، بدون اینکه نیاز به فضای زیادی برای باز شدن کامل در باشد.
سقف پانورامیک خودرو نیز از دیگر نکات برجسته بود. شیشه درهای بدون قاب به داخل سقف امتداد می‌یافت و باعث می‌شد فضای داخلی در نور طبیعی غوطه‌ور شود. پنل‌های شیشه‌ای کوچک بالای درها نیز طراحی شده بودند تا هنگام باز شدن درها به سمت بالا لولا شوند و به بهبود دسترسی به داخل کمک کنند.
این خودروی مفهومی به پیشرانه‌ای ۱.۲ لیتری ۱۶ سوپاپ توربو با قدرت ۱۰۰ اسب بخار مجهز بود. نکته قابل توجه این است که این کانسپت هیچ ارتباطی با مدل تمام الکتریکی رنو زوئی که ۷ سال بعد (در سال ۲۰۱۲) معرفی شد، نداشت.
برخی کارشناسان معتقدند اگر این خودروی مفهومی، با تغییراتی مانند طرح چهار صندلی و درهای معمولی‌تر، به عنوان جانشین نسل اول رنو توئینگو (Twingo mk1) در نظر گرفته می‌شد، می‌توانست موفق‌تر از نسل دوم توئینگو (مدل ۲۰۰۷) باشد که به عقیده بسیاری، آنچنان که باید انتظارات را برآورده نکرد. رنو زوئی ۲۰۰۵ با ایده‌های جسورانه در طراحی و کاربردی بودن فضای داخلی، همچنان به عنوان یک کانسپت جذاب در تاریخ رنو به یاد مانده است.
مشخصات خودروی مفهومی:
مدل: Renault Zoé City Car Concept
سال معرفی: ۲۰۰۵
محل معرفی: نمایشگاه خودروی ژنو
نوع بدنه: کوپه شهری
طول: ۳۴۵ سانتی‌متر
پیشرانه: ۱.۲ لیتر ۱۶V توربو (۱۰۰ اسب بخار)
ویژگی‌های شاخص: طراحی سه صندلی، صندوق عقب جادار، در نوآورانه سمت سرنشین، سقف پانورامیک، پنل‌های سقفی لولایی.
