خبرگزاری مهر، گروه بین الملل، الناز رحمت نژاد: از زمان از سرگیری مجدد جنگ علیه نوار غزه، رژیم صهیونیستی با عملیات نظامی به دنبال واقعیت میدانی جدیدی است. نتانیاهو در استراتژی جدیدش از سیطره بر محور موراگ نیز خبر داده است. کریدور موراگ از سمت دریا از غرب نوار غزه آغاز می‌شود و تا شرق ادامه پیدا می‌کند و در نهایت به گذرگاه صوفا می‌رسد. عملیاتی شدن کریدور موراگ جدایی خان یونس از رفح را به دنبال خواهد داشت. بحرانی‌تر شدن وضعیت ساکنان غزه و عدم عبور آن‌ها به سمت رفح از پیامدهای این جداسازی خواهد بود.
تسلط اشغالگران صهیونیستی بر محور موراگ همانند تسلط آن‌ها بر محور نتساریم است؛ آن‌ها در مرحله اول توافق آتش بس نوار غزه از محور نتساریم عقب نشینی کردند اما پس از، از سرگیری جنگ، دوباره آن را اشغال کردند.
کاتس وزیر جنگ رژیم صهیونیستی بعد از محاصره کامل رفح اعلام کرده است تنها راه پیش رو مردم غزه مهاجرت از این منطقه و رفتن به کشور دیگری است. این سخن کاتس نشان دهنده مرگ نظام بین المللی لیبرال توسط نیروهای ناسیونالیست افراطی است. گویا در جهان جدید، ملت‌ها برای گرفتن حق و حقوق و سرنوشت خود به جای نظام حقوقی از زبان زور باید استفاده کنند.
در همین راستا با اشکان ممبینی کارشناس مسائل بین الملل به گفت و گو پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید:
محور ۱۲ کیلومتری موراگ قبل از سال ۲۰۰۵ یعنی خروج رژیم صهیونیستی از نوار غزه یک شهرک صهیونیستی بوده است. توضیحی بدهید محور موراگ از لحاظ جغرافیایی چه موقعیتی دارد؟ که رژیم صهیونیستی بلافاصله بعد از، از سرگیری جنگ علیه غزه روی این منطقه دست گذاشته است؟
محور موراگ در موازات محور فیلادلفیا قرار دارد. محور فیلادلفیا ۱۴ کیلومتر و محور موراگ ۱۲ کیلومتر است. اردوگاه‌های آوارگان در مجاورت موراگ قرار دارد. کریدور موراگ برای رژیم صهیونیستی از اهمیت بالایی برخوردار است. ارتش اشغالگر قصد دارد با دستیابی به این محور، منطقه رفح را به منطقه حائل اضافه کند. کنترل و ورود و خروج کمک‌های بشری، مواد غذایی را به دست بگیرد. مانع انتقال سلاح و تجهیزات بشود تا حماس نتواند عملیات انجام بدهد. همچنین ساکنین رفح را بیش از حد تحت تأثیر قرار بدهد. در واقع رژیم صهیونیستی می‌خواهد نوار غزه و رفح را برای ساکنان آن‌ها غیرقابل سکونت کند تا اهالی این باریکه مجبور به ترک غزه بشوند و به مصر یا اردن بروند.
بیش از ۱۵ ماه است که از عملیات‌های نظامی ارتش اشغالگر قدس می‌گذرد؛ از بمباران و حملات توپخانه ای گرفته تا گرفتن محور. هیچ کدام از این اقدامات نسل کشی و غیرانسانی نتوانست ذره‌ای از اراده مردم غزه و فلسطین برای ماندن در غزه کم بکند. غزه خاک آن‌ها بوده و متعلق به فلسطینیان است.
توافق آتش غزه، آتش بسی دروغین بود که نتانیاهو آن را نقض کرد. مردم غزه با خوشحالی برگشتند، حتی در خرابه‌های غزه زندگی را از سر گرفتند. نتانیاهو از بازگشت پر غرور فلسطینی‌ها به خانه‌هایشان اعصبانی شد. او از ۷ اکتبر برای حمله به غزه چند هدف را تعیین کرده بود. نابودی کامل حماس، آزادی اسرا و خالی کردن غزه از اهداف مورد نظر نتانیاهو بود که طی ۱۵ ماه جنگ و جنایت نتوانست هیچ یک از آن‌ها را محقق کند. کابینه نتانیاهو یک کابینه افراطی است، اساساً آزادی اسرا برای او و کابینه اش اهمیتی ندارد. ادامه جنگ، تشدید تنش و جنگ افروزی جز سیاست‌های این کابینه است. حیات سیاسی نتانیاهو به ادامه جنگ بستگی دارد، به همین دلیل وقتی می بیند در استراتژی‌های جدید شکست خورده، دست به استراتژی موراگ می‌زند.
چند کیلومتر از محور موراگ مورد تجاوز رژیم صهیونیستی قرار گرفته است؟ با تسلط رژیم اشغالگر قدس بر کریدور موراگ شاهد چه اتفاقی خواهیم بود؟ چه بر سر مناطق نوار غزه می‌آید؟
پنج تا هفت کیلومتر محور موراگ مورد تجاوز رژیم صهیونیستی قرار گرفته و قصد دارد با توجه به این محور خان یونس را از رفح جدا کند. ساکنین رفح را تحت فشار قرار بدهد تا به منطقه حائل متصل بکند.
از لحاظ میدانی چه نگاهی دارید؟ از از سرگیری جنگ علیه غزه، مقاومت وارد درگیری با ارتش رژیم صهیونیستی نشده است در صورتی که صهیونیست‌ها دست به بمباران و حملات توپخانه ای و ایجاد محور جدید زدند.
محور مقاومت همیشه از تاکتیک‌های خاصی استفاده کرده است. پایین آوردن تلفات و درگیر نکردن غیرنظامیان در باریکه غزه برای حماس اهمیت دارد. در طرف مقابل، نتانیاهو با این نوع استراتژی و تاکتیک کاری ندارد؛ با بمباران‌های شبانه روزی و حمله به چادرها به دنبال تشدید جنگ است نه کاهش آن. مقاومت فلسطین منتظر فرصت است تا بتواند یک ضد حمله و حمله غافل‌گیر کننده انجام بدهد. ارتش اشغالگر قدس ادعا کرده بود حماس را از بین برده است اما روز آزادسازی اسرا در غزه، نیروهای غرورآفرین و پرشمار حماس خود را به نتانیاهو نشان دادند. حماس عضوگیری هم کرده است. عضوگیری حماس از محبوبیت این گروه مقاومت اسلامی در بین فلسطینیان خبر می‌دهد. رژیم صهیونیستی که قصد داشت تونل‌های حماس را از بین ببرد، به این هدفش هم نرسید. نتانیاهو و کابینه او استراتژی مشخص و منظمی برای مبارزه و انجام عملیات‌های خود در غزه ندارند.
ماندن اشغالگران در محور موراگ با ماندن آن‌ها در محور نتساریم چه تفاوت‌ها و شباهت‌هایی دارد؟
هر دو آن‌ها برای تحت فشار گذاشتن مقاومت فلسطین و برگرداندن سیاست استعماری است. مردم رفح و مردمی که بین محور فیلادلفیا و محور موراگ هستند را آنقدر تحت فشار بگذارد که بتواند با آن تحت فشار گذاشتن به نوعی در مذاکرات استفاده کند. نتیجه چنین پروژه‌هایی شکست خواهد بود. مقاومت در بین مردم غزه به یک ایدئولوژی، تفکر و جنبش عمیق تبدیل شده است.
بیش از ۱۲۰ هزار نفر در سرزمین‌های اشغالی اعم از نیروهای ذخیره ارتش، نظامیان سابق، دانشگاهیان، معلمان و بستگان اسرای صهیونیستی طومار توقف جنگ علیه غزه را امضا کردند، چرا نتانیاهو مجدداً جنگ علیه غزه را شروع کرده است؟ عامل اصلی بن بست‌های داخلی نتانیاهو بوده یا مسائل دیگری؟
بن بست سیاسی نتانیاهو یکی از عوامل از سرگیری مجدد جنگ علیه غزه است. حیات سیاسی نتانیاهو به ادامه جنگ بستگی دارد. او با پرونده‌ها و بحران‌های داخلی زیادی مواجه است. پروند فساد دارد. از لحاظ اقتصادی با بحران رو به رو شده است. قول‌هایی که داده بود، به خصوص آزادی اسرا و نابودی حماس، نتوانسته آن‌ها را عملی کند، به همین دلیل در کابینه او، مخالفین نتانیاهو به شدت با او سر جنگ دارند. میزان اختلاف بین نیروهای ذخیره ارتش، نظامیان و بازنشستگان به شدت بالا است.
امضای طومار نه تنها در سرزمین‌های اشغالی بلکه در ۷۰۰ نقطه آمریکا به چشم می‌خورد. اعتراضات بر علیه سیاست‌های جنگ طلبانه نتانیاهو و سیاست‌های مخرب آمریکا در حمایت کردن از رژیم صهیونیستی است. تا قبل از ۷ اکتبر جنبش دانشجویی نداشتیم؛ امروز در کشورهایی که دولت‌های آن‌ها حامیان رژیم صهیونیستی هستند، جنبش دانشجویی می‌بینیم. بیداری اسلامی به بیداری جهانی تبدیل شده است. هر چه شدت جنگ بیشتر می‌شود، مظلومیت مردم فلسطین نیز عیان‌تر می‌شود.
اخیراً مساله خلع سلاح حماس زیاد شنیده شده است. موضع حماس نسبت به این مساله چیست؟ و آیا اجرایی می‌شود؟
مردم غزه از مقاومت حمایت می‌کنند و به نوعی خلع سلاح را خیانت می‌دانند. خلع سلاح موضوعی نیست که امروز مطرح شده باشد بلکه سالیان سال است در هر پروژه‌ای که رژیم صهیونیستی شکست می‌خورد، به خلع سلاح روی می‌آورد. گروه‌های مقاومت با خلع سلاح مخالفت کرده اند. خلع سلاح خط قرمز مقاومت است که اتفاق نخواهد افتاد.
مقاومت روز به روز قدرت می‌گیرد؛ هر چه اشغالگری بیشتر بشود، مقاومت قوی‌تر خواهد شد. مقاومت در برابر اشغالگری به وجود آمده و تا زمانی که اشغالگری است، مقاومت ادامه خواهد داشت. مطمئناً پیروزی آن جبهه مقاومت است. شهادت فرماندهان مقاومت، درخت مقاومت را تنومندتر می‌کند.
