تعقل و تامل و تدبر سه شرط اساسی برای فعالیت فرهنگی هر ایدئولوژی و جریان موفق و پایدار است و به‌خاطر اهمیتی که فکر و اندیشه در شکوفایی کمالات انسان دارد، در قرآن ۴۷ بار کلمه «عقل» و ۱۸ بار «فکر» آمده است که به واسطه آن خیر و شر و حق و باطل را از یکدیگر تشخیص می‌دهد و جالب آنکه در مقابل آن جنون و جهل آمده است. دشمنی دیرینه برخی حاکمیت‌های جهان با جمهوری اسلامی و حتی اندیشه دینی قابل‌کتمان نیست و وظیفه هر مسلمان آشکارکردن حیله‌ها و دسیسه‌های آن و در صورت لزوم مقابله به طرق مختلف است؛ اما نباید به‌گونه‌ای عمل کرد که طرفداران به رفتار افراطی و جنون‌آمیز دست‌زده و در سر بزنگاه نتوانند تعادل خود را کنترل کرده و معادلات حاکمیتی را به هم بریزند. برخی به‌خاطر افراط در انتقال دیدگاه‌های خود قدرت کنترل پیروان خود را ندارند؛ اما برخی قائل به این تغییر تحولات حاکمیتی نیستند. یعنی به‌رغم اینکه می‌دانند دولت، سیاست خود را به هر دلیلی تغییر داده است روی عقیده و نظر خود محکم ایستاده و غیرمستقیم بر آن پافشاری می‌کنند.
مثل اتفاقات اخیر که در رسانه ملی رخ‌داده و منجر به حذف برخی افراد بی‌گناه و بی‌خبر از شیطنت‌های پشت پرده شده است. اهل‌فن درون سازمان می‌دانند سیستم نظارتی در تلویزیون به‌گونه‌ای است که اگر بخواهند «مو لای درز آن نمی‌رود» و اگر در راس تصمیمی گرفته شود اکثریت در آن مسیر تلاش می‌کنند. احساس می‌شود کنترل از دست خارج شده و دلیل عمده آن است که برخی افراد نااهل که تفکرشان به جهل نزدیک است جایگزین افراد متخصص و مدبر شده‌اند. با آغاز تحول در میدان سیاست، تحول در میدان فرهنگ هم ضروری است.
