داوسیما در روز‌های اخیر مرتب درحال «خطا» و دردسرسازی است. یک روز به مقامات عربستان و روز دیگر به مقدسات اهل سنت توهین می‌کند! بدیهی است که تبعات این رویه با چند اطلاعیه و توضیح و حتی برخورد با چند مدیر رسانه ملی از بین نمی‌رود.
از همین رو شاهد ادامه انتقادات به این رسانه هستیم. مثلا روزنامه جمهوری اسلامی در شماره امروز با اشاره به «برونداد‌های رفتاری تلویزیون در روز‌های اخیر از "تمسخر مقام سعودی" تا "تلقین به مقام یمنی که بابت سفر سعودی‌ها به تهران ناراحت باشد. " تا این دسته گُلِ آخری که یک دریا را گل آلود می‌کند "توهین علنی به خلیفه اول".» نوشته: «واقعا چه خبر است در صدا و سیما که رسانه حاکمیت است؟ این همه تعارض با سیاست‌های رسمی و اعلامی حاکمیت را چه می‌شود معنا کرد؟ این همه زخم که بر پیکر ایران و انقلاب می‌نشیند را با کدام توجیه می‌شود مرهم نهاد؟ فکر می‌کنم به جای رصد رسانه‌های بیگانه باید همه توان مان را بگذاریم برای جلوگیری از خبط و خطا در یزرگترین و بودجه گیر‌ترین رسانه داخلی. ما برای خطا در کار یک ضریب باید قائل باشیم، اما این کار‌ها ضریب منطقی نیست که ضربِ در غیرمنطقی‌ترین روش‌ها هم هست. ما در رسانه‌های مکتوب برای کلمه به کلمه‌ای که می‌نگاریم به حق حساسیم. آنچه می‌تواند دلی را برنجاند را خط می‌زنیم چه رسد به گفتاری که بر خلاف مبانی انقلاب و اندیشه اسلامی وحدت بخواهد انشقاق ایجاد کند. خطا را باید به رسمیت شناخت، اما گناه را به هیچ وجهی نمی‌توان رسمی عادی پنداشت.»
این روزنامه با تاکید بر اینکه «آنچه در این ماجرا‌ها اتفاق افتاد، توامان حرام شرعی و سیاسی بود» افزوده است: «نگذاریم کسانی دانسته یا ندانسته، آتش در خرمن بیاندازند. کوچکی سیخ کبریت را نباید در نظر گرفت و به هیچ انگاشت. به دامنه آتشی که می‌تواند برپا کند باید توجه کرد و با حساسیت مو را از ماست کشید. حد اقل همان گونه که بعد از سقوط یک هواپیما تا مدت‌ها حواس همه جمع است و به دقت امور را رصد می‌کنند، در این موضوع هم حساسیت را صد چندان کنیم تا خطا یک درصد هم اتفاق نیفتد.»
