به گزارش بهداشت نیوز، علائم هشداردهنده در نوزادان:

مشکل در مکیدن (Poor Sucking Reflex): ضعف در مکیدن سینه یا شیشه شیر که باعث کاهش دریافت تغذیه می‌شود.

گریه یا ناراحتی هنگام شیر خوردن: ممکن است نشان‌دهنده درد، رفلاکس معده‌ای-مری (GERD - Gastroesophageal Reflux Disease) یا حساسیت‌های حسی باشد.

سرفه و خفگی مکرر (Frequent Coughing & Choking): علامتی از ورود مایعات به مسیر تنفسی به‌جای مری.

افزایش زمان تغذیه: تغذیه‌ای که بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد، نشان‌دهنده ناکارآمدی در بلع است.

عدم افزایش وزن (Failure to Thrive - FTT): به دلیل دریافت ناکافی مواد مغذی.

دلایل شایع اختلال بلع در نوزادان:

مشکلات عصبی (Neurological Disorders): مثل فلج مغزی (CP)، آسیب‌های هنگام تولد (Birth Asphyxia) یا تأخیر در رشد سیستم عصبی.

اختلالات آناتومیکی (Structural Anomalies): مثل شکاف کام (Cleft Palate) یا تنگی مری (Esophageal Atresia).

مشکلات عضلانی (Muscular Disorders): مثل ضعف عضلات حلق و حنجره که در بیماری‌هایی مانند دیستروفی عضلانی (Muscular Dystrophy) دیده می‌شود.

رویکردهای توانبخشی و درمانی:

گفتاردرمانی تخصصی بلع (Oral-Motor & Swallowing Therapy): تقویت عضلات دهانی و بهبود هماهنگی مکیدن-بلع-تنفس.

تعدیل موقعیت‌گیری هنگام تغذیه: قرار دادن نوزاد در وضعیت نیمه‌نشسته برای کاهش خطر آسپیراسیون.

تغییر قوام غذا (Food Texture Modification): استفاده از غلیظ‌کننده‌ها (Thickened Feeds) برای کاهش خطر ورود مایعات به ریه.

تکنیک‌های تغذیه‌ای جایگزین: در موارد شدید، ممکن است نیاز به تغذیه با لوله بینی-معده‌ای (NG Tube) یا گاواژ باشد.