ضرغامی با اشاره به یک مصاحبه تصویری گفت: در آنجا درباره فیلم «مربای شیرین» خانم مرضیه برومند بحث شد؛ فیلمی که در دوران من هم نبود ولی در آن زمان گفتم فیلم سیاسی‌ است و علیه نظام حرف می‌زند ولی امروز در سال ۱۴۰۴ می‌گویم اشتباه کردم و نظرم عوض شده است.

او گفت: من دوره خود را یکی از موفق‌ترین دوره‌ها می‌دانم ولی باید شجاعت بیان اشتباه‌ها را داشته باشیم. فیلم «مربای شیرین» داستان بچه‌ای است که یک مربا از مغازه می‌گیرد و نمی‌تواند در آن را باز کند. مادر و بقیه، حتی خود صاحب مغازه و کارخانه هم نمی‌توانند در این شیشه را باز کنند. داستان می‌گوید ما شیرینی‌ها را در شیشه کردیم و در آن را هم سفت کردیم که باز نمی‌شود. آن شخصیت خانم در انتها می‌گوید شما قالبتان کج است. آن موقع گفتم فیلم سیاسی‌ است ولی در‌حال‌حاضر نظرم چنین نیست.

ضرغامی افزود: در آن زمان فیلم «بانو» ممنوع بود. روز اولی که آمدم آقای مهرجویی نامه نوشت که این فیلم را نشان بدهید. تشخیص من این بود که این فیلم مردم را دچار سوءتفاهم هایی می‌کند. من این فیلم را به چند نفر نشان دادم. آقای حداد عادل گفتند این فیلم مشکلی ندارد ولی آقای مهندس آقازاده گفتند این فیلم اصلا خوب نیست. برخی مواقع نگاه آدم‌ها به سمتی می‌رود که برداشت کلی مهم است و مهم است که مدیران درگیر نگاه سلیقه‌ای نشوند. مدیر پیشین صداوسیما گفت: اگر ما تعادل نداشته باشیم ممکن است مدیری درک نکند که یک فیلم می‌تواند وجوه مختلفی داشته باشد. من درباره فیلم «آدم‌برفی» اشتباه کردم و به آقای زم گفتم چند نکته را کم کن و چون نکردند فیلم را نشان ندادیم. اگر عقل امروز را داشتم می‌گفتم اینقدر فیلم خوب است که می‌توان چشم‌پوشی کرد. خطرناک این است که آدم روی اشتباه خود پافشاری کند ولی این درست است که آدم به اشتباه خود اشاره کند و بگوید که اشتباه کرده و به مدلی برسد که کمتر اشتباه کند. 

ضرغامی افزود: نقد وحی منزل نیست و عوامل متعددی شرایط را عوض می‌کند و فیلم می‌تواند نظرات مختلفی از سمت حتی یک نفر بگیرد. چیزی به نام سلیقه داریم که ما را بدبخت می‌کند و با نقد بسیار متفاوت است. امروزه بعضی تصمیم‌گیران سلیقه خود را حاکم می‌کنند که این بسیار بد است. من سابقه بحث‌های مفصل سینمایی با رهبر انقلاب داشته‌ام. قطعا شما هم دیده‌اید که بعضی اوقات رهبری توصیه‌ای مطرح می‌کنند ولی می‌گویند این سلیقه شخصی من است. بعضی‌ها که تصمیم‌گیر هستند همه تولیدات در تمام حوزه‌ها را براساس سلیقه رهبری راهبری می‌کنند ولی اصلا چنین نیست و باید تمام سلایق در نظر گرفته شوند.