به گزارش رکنا، موز ، یکی از خوشمزهترین و مغذیترین میوهها شناخته میشود که در اغلب خانههای ایرانی جایگاه ویژهای دارد. این میوه سرشار از فیبر، ویتامین B6 و قندهای طبیعی است. با این حال، مصرف آن برای تمامی افراد مفید نیست؛ به خصوص کسانی که از مشکلات کلیوی رنج میبرند.
موز به طور طبیعی منبع غنی از پتاسیم است؛ مادهای معدنی که برای عملکرد عضلات، سلامت اعصاب و تنظیم ریتم قلب ضروری است. اما زمانی که کلیهها توانایی مناسبی در فیلتر کردن مواد معدنی ندارند، مصرف موز میتواند خطرناک باشد. در افرادی با عملکرد ضعیف کلیوی، تجمع پتاسیم اضافی در بدن ممکن است منجر به وضعیتی به نام هیپرکالمی شود. این مشکل سبب افزایش بیش از حد پتاسیم در خون و در نهایت منجر به ضربان قلب نامنظم یا حتی ایست قلبی میشود.
یکی از وظایف مهم کلیههای سالم، حفظ تعادل الکترولیتهایی مانند سدیم، پتاسیم و فسفر است. اختلال در کارکرد کلیهها باعث برهم خوردن این تعادل میشود. در چنین شرایطی، مصرف میوههای غنی از پتاسیم مانند موز، فشار مضاعفی به کلیههای ضعیف وارد میکند.
پتاسیم بیش از حد، علاوه بر مشکلات کلیوی، عملکرد قلب را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. عوارضی نظیر ضعف عضلانی، خستگی، بیحسی و ایجاد آریتمیهای خطرناک قلبی از علائم این مشکل هستند. برای افرادی مبتلا به بیماریهای مزمن کلیوی، حتی مصرف یک موز در روز نیز ممکن است باعث افزایش خطرناک سطح پتاسیم در بدن شود.
بیمارانی که تحت درمان دیالیز قرار دارند، باید توجه بیشتری به رژیم غذایی خود داشته باشند. دیالیز اگرچه مایعات و مواد زائد بدن را دفع میکند، اما همیشه در حذف پتاسیم موثر نیست. به همین دلیل، مصرف موز و دیگر میوههای پرپتاسیم مانند پرتقال، آووکادو و سیبزمینی برای این دسته از بیماران محدود میشود.
حذف کامل موز از رژیم غذایی ضروری نیست. در مراحل اولیه بیماریهای کلیوی یا با مشورت متخصص تغذیه، مصرف مقادیر محدود این میوه میتواند بدون خطر باشد. با این حال، استفاده بدون نظارت و برنامهریزی از میوههای سالم مانند موز، ممکن است سلامت کلیهها را به خطر بیندازد.