پیروزی جذاب تراکتور در بازی عقب‌افتاده مقابل فولاد، آنها را ۶۱ امتیازی کرد و حالا از رقبا فاصله چشمگیری گرفته‌اند، به طوری که قهرمانی در مشت آنهاست و کار سپاهان برای متوقف کردن این تیم امری بعید به نظر می‌رسد. شایستگی تراکتور از ابتدای فصل برای دستیابی به جام قهرمانی لیگ برتر قابل پیش‌بینی بود. نکته جالب توجه در مورد این تیم شگفت‌انگیز میل به برنده شدن و حفظ صدرنشینی در هفته‌های متمادی بود. به طوری که تلاش سپاهان و پرسپولیس برای متوقف کردن آنها هرگز به نتیجه نرسید تا جایی که حالا تراکتور خود را روبه‌روی جام می‌بیند.
بدون شک یکی از دلایل موفقیت تیم تراکتور در فصل جدید، دراگان اسکوچیچ و توانایی‌های فنی و اخلاقی این مربی است. او که پیش از این در تیم‌های مختلف خود را اثبات کرده و در نهایت با درخشش در صنعت نفت خود را به تیم ملی رساند، هرگز نتوانست تقدیری که شایسته‌اش بود را به دست آورد. این فصل، اما به نظر می‌رسد عملکرد قابل ستایش اسکوچیچ باعث خواهد شد تا همه به احترامش کلاه از سر بردارند. این مربی همان تیم فصل قبل را با خرید چند بازیکن زنده کرد که فصل گذشته روح برنده شدن را گم کرده بودند. بازیکنانی همچون مهدی هاشمی‌نژاد، امیرحسین حسین‌زاده، محمد نادری و عارف آقاسی چنان تأثیرگذار بازی می‌کنند که گویی فصل قبل نفرات دیگری به جای آنها در زمین حضور داشتند. نحوه استفاده اسکوچیچ از بازیکنان، ایجاد اتحاد در بین این همه مهره اسم و رسم‌دار و از همه مهم‌تر هماهنگ‌سازی بازیکنان جدید با ترکیب سابق تیم تراکتور با سرعت و کاملاً حرفه‌ای پیش رفت، به طوری که هیچ ایرادی نمی‌توان به این خصایص تیم تراکتور گرفت. میل به بردن چنان در بین بازیکنان تراکتور جا افتاده است که دیگر بازی بیرون و داخل خانه برای آنها معنی ندارد. به گواه نتایج به دست آمده از ابتدای فصل تاکنون، این تیم فقط در بازی با پرسپولیس خارج از خانه شکست خورده و در سایر رقابت‌ها امتیاز گرفته است. این نشان می‌دهد که اسکوچیچ تیمش را برای برنده شدن به میدان می‌فرستد و این حس برتری‌جویی همان فاکتور جادویی است که اسکوچیچ به تراکتور تحمیل کرده است. این مربی چنان روح برنده شدن را در تیمش دمیده که حتی رقابت با تیم‌های بالای جدولی مدعی نتوانسته آنها را از مسیر صحیحشان دور کند. آنها هرگز دچار نزول نشدند و در طول فصل حتی در صورت باخت نیز بلافاصله در بازی‌های بعد جبران کرده و به لحاظ روحی افت نکردند. تراکتور به حق یا به ناحق بار‌ها درگیر حواشی مختلفی مثل حواشی اخیر شجاع خلیل‌زاده در یزد شد، اما برخلاف بسیاری از رقبا هرگز به دلیل چنین مسائلی به بیراهه نرفت و از مسیر رسیدن به قهرمانی دور نشد. تراکتوری‌ها باید این آرامش و درایت را مدیون حرفه‌گری اسکوچیچ باشند؛ چرا‌که مدیریت او آنها را در مدار موفقیت حفظ کرد.
انتخاب درست در خرید خارجی‌های باکیفیت یکی از رموز موفقیت تیم تراکتور است. شاید بهتر باشد بگوییم مسیر قهرمانی تراکتور قبل از شروع فصل از نقل و انتقالات تابستانی آغاز شد. درست آنجایی که سرخ‌پوشان تبریزی موفق شدند از سهمیه بازیکنان خارجی خود به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. بهترین انتخاب زمانی رخ داد که آنان یک خانه‌تکانی اساسی در سهمیه بازیکنان خارجی خود ایجاد کرده و فقط آلوز را حفظ کردند. گام دوم جذب ۳ بازیکن خارجی مؤثر بود که با گذشت ۲۷ هفته از رقابت‌های لیگ برتر شاهد تأثیرگذاری و عملکرد خوبشان در مسابقات هستیم. ایگور پوستونسکی که به هارمونی جذابی با آلوز رسیده و میانه میدان تیم تراکتور را بیمه کرد، تومیسلاو اشترکالی که یکی از بهترین مهاجمان خارجی شاغل در لیگ ایران محسوب می‌شود و در آخر هم دوماگوی دروژدک که به گواه آمار به طور میانگین در هر دو بازی یک گل به ثمر رسانده است. در حالت کلی می‌توانیم خرید‌های خارجی این فصل تراکتور را در لیست بهترین خارجی‌های شاغل در فوتبال ایران طی ادوار اخیر بدانیم. جالب است بدانید که حداقل ۳۵ درصد گل‌های تراکتور طی فصل جدید در مسابقات مختلف از آن چهار خارجی تأثیرگذار است.
در کنار بازیکنان خارجی، نمی‌توانیم از نقش پررنگ بازیکنان داخلی نیز چشم‌پوشی کنیم. هرچند علیرضا بیرانوند نتوانست آنطور که توقع می‌رفت تأثیرگذار باشد یا شجاع خلیل‌زاده به عنوان لیدر این تیم در انجام وظایف خود اغلب ناکام بود، اما به طور کلی عملکرد تیمی بازیکنان مورد تأیید قرار گرفت. تراکتور نه‌تنها صدرنشین است، بلکه عناوین زیادی در لیگ برتر را به خود اختصاص داده است. همین حالا با نگاهی به جدول لیگ برتر کاملاً مشخص است که آنها علاوه بر اینکه بیشترین امتیاز را در اختیار دارند، بیش از سایر تیم‌ها برنده شده و گل زده‌اند؛ بهترین خط دفاعی متعلق به تیم تراکتور است. مهدی ترابی به عنوان بهترین پاسور هنوز شانس افزایش رکوردش را دارد و علیرضا بیرانوند کاندید دریافت دستکش طلا است و در آخر امیرحسین حسین‌زاده با ۱۰ گل مشترکاً صدرنشین جدول گلزنان است. کاملاً مشخص است که تراکتور تیم یکدست و کاملی است و جایگاه فعلی این تیم بر اساس شایستگی به دست آمده و بدون شک آنها شایسته قهرمانی هستند.
برای تراکتور چند گام بیشتر تا قهرمانی باقی نمانده و در چنین شرایطی دیگر اهمیتی ندارد چه میزان حواشی این تیم را در آستانه قهرمانی احاطه کرده است. در شرایط فعلی فقط این قهرمانی است که برای تراکتوری‌ها اهمیت دارد. تراکتور با پشت سر گذاشتن همه حواشی موجود خود را به این مرحله رسانده و به واقع جایگاهی که آنها به دست آوردند در نتیجه یک کار گروهی است. حالا همه از هم‌اکنون تراکتور را قهرمان لیگ برتر می‌دانند، اما از فاصله به دست آوردن این جام تا از دست دادنش به باریکی مو است. شخصیت تیمی تراکتور و شاگردان اسکوچیچ نشان می‌دهد که آنها در هفته‌های آینده نیز موفق می‌شوند، اما احتیاط شرط عقل است. به همین دلیل باشگاه تراکتور کلیه مربیان، بازیکنان و اعضای این تیم را تا اطلاع ثانوی ممنوع‌المصاحبه کرده تا به این شکل از هرگونه خللی در راه رسیدن به جام قهرمانی جلوگیری شود. در شرایطی که اعضای تیم تراکتور برای رسیدن به جام تلاش می‌کنند، تیمی پشت صحنه برای فصل آینده برنامه‌ریزی کرده است. تراکتور در صورت قهرمانی به عنوان نماینده ایران در لیگ نخبگان به میدان می‌رود و از این رو زنوزی که سال‌ها برای رسیدن به چنین جایگاهی لحظه‌شماری و رویاپردازی کرده بود، برای حضور پرقدرت در این مسابقات آماده می‌شود. تراکتور از چند هفته قبل با بازیکنان مدنظر وارد مذاکره شده و اسکوچیچ به خوبی در جریان اهداف باشگاه است. با این حال این مربی فعلاً علاقه‌ای به حضور در جلسات این چنینی در باشگاه تراکتور نشان نداده؛ چرا‌که تمرکزش کاملاً بر روی مسابقات است. با پایان مسابقات، این مربی نیز به کمیته آماده‌سازی تراکتور برای فصل آینده ملحق می‌شود. تراکتوری‌ها نمی‌خواهند تجربه حضور فصل گذشته در لیگ قهرمانان آسیا را در لیگ نخبگان تکرار کنند. آنها با وجود شروع طوفانی به دلیل اشتباهات فردی از مرحله حذفی کنار رفتند و از این رو برنامه‌هایی برای تقابل با غول‌های آسیایی دارند. باید منتظر پایان مسابقات باشیم تا بتوانیم در جریان برنامه‌های این باشگاه و مالک متمولش برای فصل آینده قرار بگیریم.
منبع: فرهیختگان
