قیمتگذاری ۵۰ میلیاردی فقط برای صدور رضایتنامه بازیکنی معمولی، یعنی دلالها به خوبی آموختهاند که بنجلفروشی را چگونه تبلیغ کنند و محصول بی کیفیت خود را به بالاترین قیمت بفروشند.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، فصل نقلوانتقالات فوتبال ایران هنوز به صورت رسمی آغاز نشده؛ با این حال برخی باشگاهها مذاکرات خود را برای جذب بازیکنان مدنظرشان آغاز کردهاند تا بتوانند زودتر تیم خود را آماده رقابت در فصل آینده کنند. در این بین بازار دلالها نیز شروع نشده داغ شده و داغی بازار را میتوان از قیمتهایی که به گوش میرسد، فهمید.
فوتبال ایران، مدتهاست ستارهای ندارد. بازیکنانی که به لحاظ فنی، کیفیت ویژهای ندارند و بازیکن جوانی هم به فوتبال ایران معرفی نشده که بخواهد لقب ستاره بگیرد. فوتبال ایران مدتهاست حتی با واژه پدیده غریبه شده و سخت بتوان بازیکنی را به عنوان پدیده لیگ معرفی کرد که باشگاههای داخلی و خارجی، برای جذب او دست و پا بشکنند.
بازار نقلوانتقالات فوتبال ایران، بیشتر شبیه بنجلفروشی شده؛ با این تفاوت که اجناس بنجل بسیار بالاتر از قیمت واقعی آن فروخته میشود. جالب اینکه حتی نگاه رسانهای هم تغییر کرده و تیوی بیفوما، مهاجم استقلال خوزستان که اندکی بیشتر از سایر مهاجمان از خود کیفیت نشان داده در ۳۳ سالگی به عنوان پدیده لیگ معرفی میشود. عناوین و القابی که از سوی برخی رسانهها و احتمالاً با هماهنگی دلالها به بازیکنان داده میشود تا هیجان خرید برای باشگاهها و پرداخت مبالغ خارج از عرف راحتتر شود.
در این بین، کافی است که فقط بازیکنی اندکی متفاوتتر از سایر بازیکنان عمل کند؛ متفاوت نه به معنای فاصله نجومی بین یک بازیکن با سایر بازیکنان حاضر در لیگ، متفاوت فقط به این معنا که بتواند نامش را در ردههای دوم و سوم جدول گلزنان ثبت کند. آن وقت قیمتگذاری جهانی روی این دسته از بازیکنان آغاز میشود و چند باشگاه هم صرفاً برای اینکه گزینههای رقیب را هایجک کنند، قیمت را بالا میبرند و به گرانفروشی بنجلها کمک میکنند.
حالا اگر این سر و دست شکستنها برای بازیکن جوان و پدیدهای بود که میشد برایش آیندهای متصور بود و از کنار ترانسفر به درآمد رسید، منطقی بود. تلخی ماجرا جایی است که این اتفاقات برای بازیکنانی که در آستانه ۳۰ سالگی هستند یا از ۳۰ سال عبور کردهاند، رقم میخورد و بازار دلالها برای بالا بردن قیمت داغ میشود.
فصل نقلوانتقالات شروع نشده، خبر مذاکره و توافق باشگاهی مطرح با بازیکنی معمولی شنیده میشود. ناگهان بحث قیمت رضایتنامه به میان میآید و سپس ورود باشگاه دیگری برای هایجک کردن خرید احتمالی باشگاه رقیب؛ اینجا جایی است که قیمت گذاری جهانی روی جنس بنجل آغاز میشود. قیمت گذاری ۵۰ میلیاردی فقط برای صدور رضایتنامه بازیکنی معمولی، یعنی دلالها به خوبی آموختهاند که بنجلفروشی را چگونه تبلیغ کنند و محصول بی کیفیت خود را به بالاترین قیمت بفروشند. فریبی که هر سال باشگاهها میخورند و بودجههای کلان خود را به جای توسعه آکادمی یا خرید بازیکن با کیفیت خارجی، خرج بازیکنان معمولی داخلی و گاهاً بی کیفیت خارجی میکنند.