به گزارش مشرق، بهتازگی اخباری درباره تعرض جنسی یک سناتور فرانسوی به همکارش در مجلس ملی فرانسه منتشر شد؛ انتشار این خبر افکار عمومی فرانسه را تحت تاثیر قرار داده است.
رسواییهای جنسی سیاستمداران فرانسوی بحرانی جدی در عرصه سیاسی این کشور است و مکررا رخ میدهد.
موضوع تعرض جنسی سناتور فرانسوی چیست؟
«ژوئل گریو»، سناتور ۶۶ ساله فرانسوی متهم است که با انداختن قرص اکستازی در لیوان نوشیدنی یک نماینده زن مجلس ملی فرانسه، قصد داشته به وی تعرض جنسی کند.
وی متهم است که بدون رضایت «ساندرین ژوسو»، به نوشیدنیاش ماده حاوی مواد مخدر افزوده تا به وی تعرض کند؛ این اتهام به تشکیل پرونده قضایی علیه گریو منجر شد.
گریو پس از بازداشت موقت از سوی پلیس، تا برگزاری دادگاه آزاد شد، ولی همچنان تحت نظارت قضایی قرار دارد و حق تماس با ژوسو ۴۸ ساله یا شاهدان را ندارد.
براساس اعلام دفتر دادستانی عمومی پاریس، گریو متهم است برای مختل کردن قوه تشخیص قربانی جهت از دست رفتن کنترل وی بر اعمالش با هدف برقراری رابطه جنسی، بدون اطلاع به او موادی را خورانده است.
گریو پس از شکایت ژوسو دستگیر شد؛ ماموران قضایی فرانسه برای بازداشت گریو از قانونی استفاده کردند که به بازرسان اختیارات ویژه میدهد تا مصونیت پارلمانی افراد را به هنگام ارتکاب جرایم مهم نادیده بگیرند.
ماموران گفتهاند که در تفتیش خانه گریو قرص توهمزا و محرک اکستازی به دست آمده و به همین خاطر گریو به داشتن مواد مخدر متهم شده است؛ وجود انواع مواد مخدر از جمله آمفتامین، ماریجوانا، متادون و اکستازی نیز در آزمایش خون گریو تایید شده است.
اتهامهای گریو در صورت اثبات حداکثر پنج سال حبس و ۷۵ هزار یورو جریمه در پی دارد.
چند سیاستمدار فرانسوی در واکنش به این خبر خواستار تحقیقات سریع شدند.
حزب راست میانه «افقها» که متحد حزب «رنسانس» حزب متبوع «امانوئل مکرون»، رئیسجمهور فرانسه است، عضویت گریو را به حالت تعلیق درآورده و اعلام کرد که اقدامهای انضباطی را آغاز کرده که احتمالا به محرومیت دائمی گریو منجر شود.
گروه گریو در سنا با نام «مستقلها» نیز با پیروی از حزب «افقها» اعلام کرد که اقدامهای مشابهی را درباره گریو اتخاذ میکند.
سابقه رسواییهای جنسی گریو
گریو، بانکدار سابق فرانسوی از سال ۲۰۱۱ عضو مجلس سنای فرانسه بوده است؛ وی در حال حاضر بهعنوان معاون کمیسیون روابط خارجی سنای فرانسه فعالیت میکند.
او که از نزدیکان ادوارد فیلیپ، نخستوزیر پیشین فرانسه است، پیشتر نیز نامش در رسانههای فرانسه با موضوعهای جنسی مطرح شده بود.
او در دسامبر ۲۰۱۶ در بحث بر سر تروریسم در مجلس سنای فرانسه تصویر جنسی جنجالی در فضای مجازی منتشر کرد؛ فشار انتقادها سبب شد که وی ادعا کند که حساب کاربریاش هک شده و این موضوع را پیگیری میکند، اما او هیچوقت این کار را انجام نداد.
اپیدمی رسوایی جنسی در میان سیاستمداران فرانسوی
در حالی که برخی از سیاستمداران فرانسوی از پرونده گریو ابراز وحشت کرده و مدعی هستند که این موضوع میتواند نگرش مردم به سیاستمداران و مقامهای منتخب را خدشهدار کند، بررسیها نشان میدهند که موضوع رسوایی جنسی در میان سیاستمداران فرانسوی یک اپیدمی است.
طی دهههای اخیر شماری از سیاستمداران فرانسوی از جمله وزرای این کشور به اتهام ارتکاب جرایم جنسی مورد بازجویی قرار گرفتهاند.
در سال ۲۰۲۱، یک شهردار و وزیر سابق دولت فرانسه به جرم آزار و تجاوز جنسی به یکی از کارکنان زن به پنج سال زندان محکوم شد.
کابینه مکرون؛ کابینه شرم
متهم شدن «دیمین اباد»، وزیر معلولیت کابینه مکرون به تجاوز جنسی علیه ۲ زن در سال ۲۰۲۲ جنجالی جدی را برای مکرون ایجاد کرد.
اباد، نخستین وزیر کابینه مکرون نبود که با اتهام تجاوز جنسی روبرو شد؛ «جرالد دارمانین»، وزیر کشور مکرون نیز به تجاوز، آزار و اذیت و سوءاستفاده جنسی از یک زن متهم شده بود.
دارمانین متهم بود که در سال ۲۰۰۹ به زنی که از وی در یک موضوع کیفری درخواست کمک کرده بود، تجاوز کرده است؛ تحقیقات درباره تجاوز جنسی دارمانین در سال ۲۰۱۸ متوقف شد، اما مجددا یک سال بعد از سر گرفته شد؛ این تحقیقات در نهایت بدون طرح اتهام خاتمه یافته اعلام شد.
«اریک دوپوند مورتی»، وزیر دادگستری مکرون نیز تاکنون بارها به دلیل اظهارات خود درباره زنان مورد انتقاد قرار گرفته است؛ اظهارات جنسی او هر بار جنجالهای جدی را برانگیختهاند.
«چریسولا زاخاروپولو»، وزیر خارجه فرانسه در امور توسعه و مشارکتهای بینالمللی و نماینده سابق پارلمان اروپا نیز در سال ۲۰۲۲ به تجاوز جنسی متهم شد.
وی سومین وزیر کابینه مکرون بود که به تجاوز جنسی جدی متهم شد.
همین امر سبب شد تا از کابینه مکرون بهعنوان دولت شرم یاد شود؛ این در حالی است که مکرون همواره وعده داده که از حقوق زنان دفاع و با خشونت علیه آنها مخالفت میکند.
وی حتی برای نشان دادن پایبندی خود به این ادعاها، «الیزابت بورن» را بهعنوان نخستوزیر تعیین کرد؛ بورن دومین زنی است که در تاریخ فرانسه به این سمت رسید.
«ژروم پیرات»، نامزد انتخابات پارلمانی فرانسه از حزب متبوع مکرون نیز در پی محکومیت به دلیل خشونت خانگی در سال ۲۰۲۰ ناچار به کنارهگیری از انتخابات شد.
بحران تجاوز جنسی در سیاست فرانسه
تبعیض و خشونت جنسی سالها است که به یک نگرانی فزاینده در سیاست فرانسه تبدیل شده است؛ فضای سیاسی این کشور به دلیل وجود یک سری از پروندههای خشونت جنسی جنجالی سیاستمداران متزلزل شده است.
سیاستمداران فرانسوی از طیفهای سیاسی مختلف در سالهای اخیر به آزار و تجاوز جنسی متهم شدند.
در سال ۲۰۱۱ «دومینیک استراوس کان»، سیاستمدار فرانسوی به تلاش برای تجاوز به یک خدمتکار هتل در نیویورک دستگیر شد.
«دنیس باوپین»، سیاستمدار حزب سبز و «نیکلای هولو»، وزیر سابق محیط زیست به دلیل اتهام آزار و اذیت جنسی مجبور به کنارهگیری از فعالیت سیاسی شدند.
چند زن هولو را متهم کردند که به آنها تجاوز کرده است؛ یکی از این زنان گفت که در خردسالی قربانی تجاوز جنسی از سوی هولو شده بود.
شورای عالی برابری جنسیتی، یک نهاد ناظر رسمی در فرانسه، در گزارش سالانه خود یادآوری کرد که اظهارنظرهای جنسیتی از سوی سیاستمداران مرد هنوز رایج است و احزاب سیاسی به سختی شروع به راهاندازی کانالهایی کردهاند که قربانیان را قادر میسازد موارد تجاوز و آزار جنسی را گزارش کنند.
این شورا تاکید کرد: دنیای سیاسی فرانسه هنوز یک جنبش میتو واقعی را تجربه نکرده است.
تاکنون چندین نامزد در انتخابات پارلمانی به دلیل رفتارهای جنسی یا شکایتهای گذشته درباره آزار و تجاوز جنسی از ادامه رقابت انصراف دادهاند.
۸ رسوایی جنسی بزرگ که سیاست فرانسه را تکان داد
فلیکس فوره، رئیسجمهور فرانسه در سال ۱۸۹۹ در حالی درگذشت که درگیر یک ماجرای رسوایی بزرگ بود.
آندره لوتوکر، سیاستمدار فرانسوی عامل رقم خوردن یکی از جنجالیترین پروندههای رسوایی جنسی سیاستمداران فرانسوی است.
این سیاستمدار فرانسوی که به دلیل رسواییهای جنسی بدنام شده بود، در ۷۳ سالگی در نهایت جرایم اخلاقی متهم و به یک سال حبس تعلیقی و ۳ هزار فرانک جریمه نقدی محکوم شد.
کلود پمپیدو، همسر ژرژ پمپیدو رئیسجمهور و نخست وزیر سابق فرانسه به دلیل حضور در مهمانیهای جنسی شناخته شده و بدنام بود.
رسوایی جنسی همسر پمپیدو یک قربانی نیز داشت؛ پرونده قتلی که هیچ متهمی نداشت.
فرانسوا میتران در سال ۱۹۹۴ در پی افشاگری یک مجله فرانسوی با رسوایی بزرگی مواجه شد.
مجله فرانسوی Paris Match در سال ۱۹۹۴ اعلام کرد که فرانسوا میتران، رئیسجمهور سابق فرانسه، یک دختر مخفی ۲۰ ساله دارد.
این دختر حاصل رابطه نامشروع میتران در دوره تاهل وی بود.
ناامیدی میتران برای مخفی نگه داشتن این راز از مطبوعات فرانسه یکی از انگیزههای پشت سر برخی از شنودهای غیرقانونی بود که او تحت عنوان مبارزه با تروریسم دستورش را صادر کرد.
در سال ۲۰۱۴ نیز معلوم شد که یک سیاستمدار ۲۵ ساله سوئدی حاصل رابطه نامشروع میتران با یک روزنامهنگار سوئدی است.
در ژانویه ۲۰۱۴ مجله Closer فاش کرد که فرانسوا اولاند با یک هنرپیشه رابطه نامشروع دارد؛ این در حالی است که اولاند در آن زمان متاهل بود.
اولاند در سال ۲۰۲۲، پنج سال پس از ترک پست خود با این زن اردواج کرد.
در سال ۲۰۲۰ فاش شد که بنجامین گریوو، سیاستمدار ۴۲ ساله فرانسوی و از متحدان مکرون که برای شهرداری پاریس نامزد شده بود، درگیر یک رسوایی اخلاقی است.
اجاره قاتل برای سرپوش گذاشتن بر رسواییهای جنسی
در سال ۲۰۰۲ یک قاتل زنجیرهای به دلیل قتل زنان بدنام در دادگاه تولوز به حبس ابد محکوم شد؛ گفته میشود که سیاستمداران فرانسوی از او محافظت میکردند.
دلیل محافظت سیاستمداران فرانسوی از این قاتل زنجیرهای آن بود که وی عامل اجرای قتلهایی بود که آنان دستورش را صادر میکردند تا از باجخواهی زنان قربانی تجاوز و آزار جنسی در امان بمانند.
الیزه کاخ رسواییهای جنسی
الیزه را که از سال ۱۸۴۸ خانه رسمی روسای جمهور فرانسه بوده، کاخ رسواییهای جنسی نیز میخوانند.
گاردین در گزارشی در سال ۲۰۲۰ نوشت که به جز شارل دوگل و ژرژ پمپدو دیگر روسای جمهور فرانسه به همسران خود وفادار نبودند.
